Organik mimarlık örneği:Torre Blancas - MİMDAP
Ana Sayfa Bağlantılar Biz Kimiz İletişim Mimar İş İlanları
ANA SAYFA
Organik mimarlık örneği:Torre Blancas
Share 3 Ekim 2011

Torre Blancas / Francisco Javier Sáenz de Oiza

Torre Blancas İspanyol organik mimari hareketinin bir simgesidir. Francisco Javier Sáenz de Oiza tarafından tasarlanan ve 1969 yılında tamamlanan bu brüt beton kule Madrid ufuk çizgisi üzerinde 71 metre yükselir . Aynı zamanda, yerinde dökme beton ile ilgili tipik bir çalışma olup en zamanının karmaşık ve yenilikçi betonarme yapılar olarak anılır.

Kulenin yuvarlak mekan ve balkon kompozisyonları

Yuvarlak bir iç mekan, yaşama alanından iç görünüş

John Huarte tarafından yaptırılan binanın ilk inşa edilişi sırasında iki aday vardı. Juan Daniel Fullando ve Rafael Moneo dahil Sáenz de Oiza ve ekibi, konut mimarisinin tipik sözleşmeler ve imar biçimlerinin dışında bir havaya büründürecek, mevcut kalıpları kıracak bir kule tasarımı hakkında çalışma yaptılar.

O sırada Avrupa’da yükselen sayısız bürütalist kule vardı ve aynı dönemde tamamlanan bu kule, farklı bir açıdan yüksek kat meselesine farklı bir denklemle yaklaştı. Temel birimleri daha küçük dairesel formları üst üste getirmek yoluyla ve silindirik formlar aracılığıyla tasarlanmıştır.

Prensip kat planı

Bazı iç mekanların minimal doğrusal nitelikleri sergilenirken, onlar kadar kırık ve dairesel- eğrisel mekanlar da oluşturulmuş; bunlar ikincil alanlar olarak düşünülmüştür. Bu dil, yapının her tarafında plan düzleminde ve düşey boyutta çeşitlendirilerek sürdürülmüştür.

Kuleler asıl mekanlar ve onları tamamlayan balkonların sık sık yan yana gelen konumlarının düşeyde gölge oyunu yaratan ilginç bir asimetrik ritim oluşturma çabasıyla sürdürülen tasarım kendi türünde özel bir anlam taşımaya devam etmektedir.

Yapım aşamasında kulenin görünümü

Düşeyde silindirik formlu ana yapı, tipolojik on iki dairesel formun, çap ve ana cephede değiştirilerek; yer yere 10 metreye varan konsolların üzerinde genişleyerek devam eden abartılı bir yapıdır. Bu kulenin bir çatı havuzu da dahil olmak üzere hacimleri evin ortak bir bölümünü oluşturur.

Tipik kolon ve kiriş inşaat yönteminden hareketle, Sáenz de Oiza ağaçlarının organik büyüme modellerine benzer bir şekilde beton malzeme içinde içsel gücünü ve güzelliğini vurgulamak amacı güdülerek tasarlanmıştır. Dallara asılı yaprakları andıran dış balkonlar, dış yük taşıyıcı duvarlar tarafından yanal yükler üzerlerine alınarak stabilize edilir.

Kule projesinin değişik kat planları

Dış ile içi bağlamak için kullanılan döşeme, ‘ağaç gövde’ ilişkisine benzer şekilde ana helezonik merdiven fonksiyonlarını içeren kulenin ortasından geçen ve içinde bulunan bir dairesel beton sirkülasyon hacmi ile gövdenin organik can damarları yaratılmış olur. Yapının içsel hatları da organik doğa esintileri taşır. Hatta duvarların yerden tavana kadar sorunsuz bir şekilde akışı, kulenin tüm yönleri boyunca özellikle düşünülmüştür.

Yapıldığı yıllarda kulenin görünümü

Dış beton hem yapı gövdesi hem dış kaplamadır. Balkonlara bakan açıklıklar telkari ekranların kullanımı ile yönetilir. Elips pencereler bir farklılık olarak kulede yere alır. Ayrıca dışta sarmaşıklar ve tabandan kök alan bitkilerle kulenin cephesine tırmandırılan bitkisel ortam ile organik mimari ilkelerine bağlı kalınır.

Zemin düzleminde plazanın yükselişi ve binanın taban etrafında yükselişini karşılayan; dipte yuvarlak kaldırım taşları ve istinat duvarları ile eğrisel tipoloji çeşitli kullanım alanlarında tekrarlanarak devam eder. Beyaz mermer, sorunsuz bir şekilde kamusal alanlarda prolifere heykel elemanları birleştirir.

Bugün Kuleden görünümler

Torre Blancas çağının modern hareketinin ikonik bir dönüm noktası olmaya devam etmektedir. Bir çağ ve dönem mimarisi baş yapıtlarından biridir. Yapı 1974 yılında Avrupa Mükemmellik Ödülü’ne layık görüldü. Onun dalgalı dış estetiği 40 yıl sonra bile etkileyeici sayılmaktadır. Sáenz de Oiza’nın tasarıma yaklaşımı gerçekten organik mimarinin temeli sayılan ilke ve düşünceleri bu yapıda bütünleştirdi ve bugüne getirdi.

Mimar: Francisco Javier Sáenz de Oiza

Yer: Madrid , İspanya

Projesi: Commons

Kullanıcı : Xauxa , Zaqarbl

Kaynak :Archdaily

Çeviri : Mimdap

11 Yorum
  1. çok enterasan bir yapı. organik mimari buymuş demek ki. organik anlamından daha çok şey beklerdim.

    recep öner | 3 Ekim 2011

  2. tamamen postmodern bir tarz sergilemiş büyük bir başarı en üst tarafın bir park şeklinde düşünülmesi mimari açıdan güzel bir strüktür

    miro | 7 Ekim 2011

  3. Bu kadar beton yüzeyin bugünkü yeşil hareketi karşısında biraz sert geldiğini ifade etmeliyim. Planlar çok çalışılmış ve bir geometri başarıyla yinelenmiş. Günümüzde bu kadar kaplı binalara girmek isteyen az olur diye düşünüyorum. Mimari süreklilikte formun evrilmesi galiba bu örnekle iyi bir şekilde görülüyor.

    Burhan Altınışık | 7 Ekim 2011

  4. Tebeddül-ü esma ile hakaik değişmez. (İsimleri değiştirmekle gerçekler değişmez.) Vahşi kapitalizmin talimatları doğrultusunda meydana getirilen gayr-i insani inlere-mağaralara “organik” namını takarak yumuşatma gayretlerinin insanoğluna zarar vermekten başka bir faidesi yok maalesef.

    Hayati Binler | 9 Ekim 2011

  5. Çok katı buldum görünüşleri, dışa çok kapalı.

    Leman Ardogan | 9 Ekim 2011

  6. Yapıldığı yıllar için belki değişik olabilir ancak günümüzde ve gelecekte bence korkunç denebilecek bir yapı.Organiklikle de ilişkisi kesinlikle yok.Sadece şekilci denebilir.

    Yasemin Altınok | 10 Ekim 2011

  7. İspanyanın geneline hakim olan bir Gaudi esinlenmesidir. Özellıkle iç mekansal algı bağlamında basarısız bır kopya dedirtebilir kendine…
    Bu sıkıcı tekrarlar ülkenin geneline hakimdir.

    uou | 10 Ekim 2011

  8. sadece plan olarak belki ilk bakışta organik mimariye ilişkin bir örnek olarak algılanabilir diye düşünüyorum. yoksa bahsedilen ağaç gibi olma durumundan bahsetmek bence mümkün değil.

    Anonim | 10 Ekim 2011

  9. Ornanik deyince, doğallığa en yakın olmasını beklerdim doğrusu.
    Benim en çok önemsediğim, cevabını aradığım enerjinin en pahalı olduğu günümüzde, ısı köprüsünün sıfıra en yakın olması arzu edilen şeydir. Bu binanın izolasyonunda, ısı körüsünü minimize edilebilmesi konusuna ne kadar duyarlılık gösterilebilmiş acaba.

    Ertuğrul Kemaloğlu | 10 Ekim 2011

  10. planda daireler biraz zorlanarak icice tasarlanmasi, icsel hatlarinin organik izler tasimasi, yapinin beton yuzeyinin icimi karartmasini engellemedi. organik mimarliga ornek verilemeyecek derecede duyarsiz

    yasemin a. | 12 Nisan 2012

  11. bu metnin ingilizcesini istiyoruuuum :/

    seren | 1 Ocak 2014


Yorum yazmak için


  Avustralya’nın Melbourne kentindeki Penleigh ve Essendon Gramer Okulu’ndaki (PEGS) Müzik Merkezi, McBride Charles Ryan’ın (MCR) PEGS Kampüsleri genelindeki bir dizi girişiminin bir parçasıdır. 

Copyright © 2024 All Rights Reserved | Mimdap.org