55 yıl sonra kurtuluyor: BÜYÜKADA RUM YETİMHANESİ İÇİN RESTORASYON HAZIRLIĞI BAŞLADI - MİMDAP
Ana Sayfa Bağlantılar Biz Kimiz İletişim Mimar İş İlanları
ANA SAYFA
55 yıl sonra kurtuluyor: BÜYÜKADA RUM YETİMHANESİ İÇİN RESTORASYON HAZIRLIĞI BAŞLADI
Share 29 Eylül 2020

İstanbul’un hafızasını yüz yılı aşkın bir süredir muhafaza eden Büyükada Rum Yetimhanesi için restorasyon hazırlıkları başladı.

 

 

 

Avrupa’nın en büyük, dünyanın ikinci büyük ahşap yapısı olan Büyükada Rum Yetimhanesi, İstanbul’un en önemli hafıza simgelerinden biri.

 

 

Bir gün içinde apar topar boşaltılan tarihi yapı kimsesizliğe terk edileli tam 55 yıl oldu.

 

 

Yetim çocuklara yuva olan tarihi yapı 1964 yılından beri bomboş kaderine terk edilmiş halde duruyordu.

 

 

 

 

 

 

Görenin aklı kalıyor, ziyaretçiler bir yandan sosyal medyadan ‘kurtarın’ çağrısında bulunurken, ulusal ve uluslararası platformda da yetimhanenin bir an evvel restorasyonunun yapılması gerektiği söyleniyordu.

 

 

Tarihi yapı için yapılan çağrılar nihayet yanıt buldu.

 

 

İstanbul Rum Patrikliği, Türkiye’den iadesini istediği yetimhanenin tapusunu 2010 yılında AİHM kararı sonucunda geri almıştı.

 

 

48 yıl sonra yeniden mülkiyet hakkını kazanan patrikhane, 55 yıldır kapısını açamadığı tarihi yapının restorasyonu için ilk adımı başlattı.

 

 

“Projenin gecikmesinde hepimiz sorumluyuz”

 

 

Proje sorumlusu Laki Vingas, projede gecikmenin olduğunu söyledi. Vingas, projenin gecikmesinde, yapının ahşap ve büyük olmasının yanı sıra finans boyutunun da etkili olduğunu ifade etti.

 

 

“Projenin gecikmesinde karar mercileri dahil hepimizin sorumluluğu var” diyen Vingas, kamuoyunun hassasiyeti ve sivil toplum kuruluşlarının bu projenin başlamasında etkili olduğunu dile getirirken Europa Nostra Türkiye’nin de projenin başlamasında katkıları olduğunu söyledi.

 

 

Savaşlar geçirmiş, sürgünler yaşamış, yetimlere yuva olmuş, mahkemelerle boğuşmuş bir yapı Büyükada Rum Yetimhanesi.

 

 

Laki Vingas, yapının mimarisi kadar tarihinin de zor olduğunu kanaatinde. Yapının bu tarihsel sürecinde ise mimari misyonuna hiç dikkat edilmediğine vurgu yapan Vingas, “Bugünden sonra daha dikkatli bir şekilde bu işin altından kalkacağımızı düşünüyorum” dedi.

 

 

 

 

 

“Eminim ki proje 6 ay sonra Anıtlar Kurulu’nun önünde olacak”

 

 

 

Anıtlar Kurulu ile yaşadıkları hukuki sorunu çözdüklerini ifade eden Vingas, projede İstanbul ve Atina’dan akademisyenler, ahşap uzmanları ve statik uzmanlarının yer aldığını ekledi.

 

 

Gönüllülük esasıyla projeye birçok uzman ismin destek verdiğinden bahseden Vingas, proje için bir komite oluşturduklarını ifade etti.

 

 

İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin (İBB) yan kuruluşu BİMTAŞ ile dijital belgeleme işlerini üstlendiğini söyleyen Vingas, “Bina çok kötü durumda. Bir an önce belgelenmesi gerekiyordu. İki türlü belgeleme yapılıyor. Biri dijital belgeleme diğeri ise çizim rölevesi. BİMTAŞ, dijital belgeleme işini gönüllü olarak yapıyor. Çizim rölevesini de profesyonel olarak BİMTAŞ’a verdik. Eminim ki 6 ay sonra bu dosya dört dörtlük bir şekilde Anıtlar Kurulu’nun önünde olacak” diye konuştu.

 

 

 

3 ana hedeflerinin olduğunu belirten Vingas, “Birincisi acil önlemler. Binanın girişi, balo salonu gibi binanın çok değerli yerlerini hemen korumaya almak istiyoruz. İkinci hedefimiz belgelenme sürecini tamamlamak. Üçüncü hedefimiz de yönetim modelini oluşturmak. 2021’in sonuna kadar bütün projeler tasdik edilirse 2022’de binanın restorasyon süreci belli olur” dedi.

 

 

 

Tarihi yapının çatısında meydana gelen çökmeler, yetimhanenin ömrünün de azalmasında en büyük etkenlerden biri. Vingas, çatının tamamının örtülmesinin çok zor ve masraflı olduğunu söyledi.

 

 

 

Yakın zamanda sosyal medyada çatıda çökme meydana geldiğine dair görüntülerin paylaşıldığına dikkati çeken Vingas, “Fotoğraf çatının çöktüğü şeklinde intiba uyandırıyor. Ancak o görüntü çatının sadece bir bölümü. Son 1 senedir çatıda özel bir çökme meydana gelmedi” dedi.

 

 

 

Binanın yalnızca restorasyonla kurtulmasının mümkün olmadığını ekleyern Vingas, bir kısmının rekonstrüksiyon yapılabileceğini belirtti.

 

 

 

Binanın restorasyon sürecinin gecikmesinin bir sebebi de gerekli bütçenin bulunamamasıydı. Laki Vingas, bu bütçenin hala bulunamadığını altını çizdi.

 

 

 

Finans için fonksiyonun belirli olması gerektiğini de söyleyen Vingas, “20 bin metrekarelik alan içinde büyük bir proje. Günümüzün ekonomik konjektöründe kolay olmayacak. Ancak bu bina için elimizden gelen her şeyi yapacağız” ifadesini kullandı.

 

 

 

 

 

 

“Amacımız bir an evvel röleveyi bitirmek”

 

 

 

İstanbul Rum Patrikhanesi Teknik Ofis Sorumlusu Dr. Mimar Apostolos Poridis, yetimhanede şu anda dijital teknoloji ile belgeleme ve ölçüm çalışmalarının yapıldığını söyledi.

 

 

 

Yapılan dijital belgeleme ve ölçümlerin yapının güncel mimari rölevesinin çizilmesi için veri oluşturması bakımından, çok önemli bir adım olduğunu belirten Poridis, şu bilgileri paylaştı:

 

 

 

Amacımız binanın güncel mimari rölevesinin yapılmasıdır. Tabi ki nihai amaç restorasyondur ama bu uzun zamanlı bir hedeftir. Buna karşın binanın yıpranmışlık düzeyi çok yüksek olup, uzun zaman ayakta kalma ihtimali düşüktür. Bir restorasyona gidene kadar binayı ayakta tutabilmek için acil olarak birtakım askıya alma ve destekleme önlemleri alınmalıdır. Bunlar için gerekli bilimsel ve teknik çalışmaların yapılması gerekiyor. Program dahilinde destekleme önlemleri için gerekli etüt çalışmalarını tamamlamayı hedefliyoruz.

 

 

 

“Binanın restorasyonu için uluslararası yarışma açılmalı”

 

 

Uzun yıllar yetimhaneyi takip eden mimar Korhan Gümüş de projenin başlamasına ilişkin olarak, “Proje hazırlık aşamasında yapılması gerekenler var. İlk olarak da binanın statik yapısının röleveye etkisi çıkarılmalı. Belediye de tam olarak bunu yapıyor. Binanın dijital belgelendirmesini hazırlıyor” diye konuştu.

 

 

 

Gümüş, yetimhanenin restorasyonunda iyi bir proje yönetimi için hiyerarşiden bağımsız bir organizma oluşturulması gerektiği görüşünde.

 

 

 

Uluslararası mimari yarışmaları açılması gerektiğine dikkat çeken Gümüş, “Bu yarışma yapının belge olarak kalmasını aynı zamanda da günümüzün kullanım ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde bir araştırma merkezi haline getirilebilir. Bu da ancak yarışmayla mümkün olur. Çünkü çok fazla fikir var” ifadesini kullandı.

 

 

 

 

 

Gümüş, yapının şu anki halini muhafaza ederek, cam ve çelik kaplayarak korunması gerektiği fikrini paylaşıyor. Böylelikle yüksek teknolojili güvenli bir ortam yaratılabileceğini ifade ediyor.

 

 

 

Bunun gibi birçok fikrin olabileceğini dile getiren Gümüş uluslararası yarışma açmanın önemine dikkati çekti.

 

 

 

Gümüş, binanın başına gelebilecek en büyük tehlikelerden birinin de aslını koruyalım derken basma kalıp restorasyon sürecini başlatmak olduğunu söyledi. Türkiye’de bu konuda çok örnek olduğunu ifade eden mimar, böyle bir şeyin yetimhanenin başına gelmesi istemediğini dile getirdi.

 

 

 

 

 

Fotoğraf: TESAD

Editör: Melike Çapan

 

 

1 Yorum
  1. Çöküyor resmen, proje süreci iyi bir şey ama bu mesele sadece proje süreci, kurul onayı gibi şeylerle çözülmez, teknik değil siyasi nedenler var çünkü.

    Kürşat Dinçer | 30 Eylül 2020


Yorum yazmak için


  Avustralya’nın Melbourne kentindeki Penleigh ve Essendon Gramer Okulu’ndaki (PEGS) Müzik Merkezi, McBride Charles Ryan’ın (MCR) PEGS Kampüsleri genelindeki bir dizi girişiminin bir parçasıdır. 

Copyright © 2024 All Rights Reserved | Mimdap.org